Μοιάζει παράταιρο σε γκρίζους καιρούς να θέλουμε να φωτίσουμε τις αθέατες πλευρές της οικονομικής, παραγωγικής και κοινωνικής ζωής μας. Ωστόσο αυτό που επιχειρούμε είναι και αναγκαίο και χρήσιμο. Και αυτό γιατί μας βοηθά να καταλάβουμε ποιους δρόμους πρέπει να ακολουθήσουμε για να βγει η χώρα από την υστέρηση.
Η γυναικεία επιχειρηματικότητα συνιστά κορυφαίο παράδειγμα για την ανάπτυξη και ευημερία μας. Η οικονομική κρίση είναι η μία όψη των προβλημάτων. Η άλλη είναι οι ευκαιρίες και οι προκλήσεις που μας παρέχονται, προκειμένου να αλλάξουμε ρότα.
Όλοι πλέον αντιλαμβανόμαστε ότι η έξοδος από την κρίση δεν θα επιτευχθεί με τις συνταγές της δημοσιονομικής καλλιέργειας. Ικανή και αναγκαία συνθήκη είναι η αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητά της και πρωτίστως η ενδυνάμωση της επιχειρηματικότητας. Χωρίς αυτή δεν θα μπορέσουμε να θεμελιώσουμε καμιά στρατηγική οικονομικής ανάκαμψης.
Η γυναικεία επιχειρηματικότητα μπορεί να βρίσκεται σε εμβρυακό επίπεδο, ωστόσο αποτελεί μια σημαντική συνιστώσα των παραγωγικών, οικονομικών, εμπορικών δραστηριοτήτων. Η ενίσχυση αλλά και η στήριξή της είναι αναγκαίες για δύο λόγους:
Η σχέση μου με το επιχειρείν είναι βιωματική. Μεγάλωσα και εκπαιδεύτηκα ζώντας μέσα στον κόσμο των επιχειρήσεων. Οι γνώσεις και οι εμπειρίες που συνέλεξα μπορώ κάλλιστα να πω ότι δεν είναι ένα, αλλά πολλά πτυχία. Εξ ου και αισθάνομαι πολύ τυχερή γιατί μου δόθηκε αυτή η δυνατότητα.
Αποτιμώντας τη διαδρομή μου, διαπιστώνω ότι είχα την ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά αλλά και να αφομοιώσω τον τρόπο λειτουργίας και τους κανόνες που διέπουν μια επιχείρηση.
Το κυριότερο, βίωσα την αμφίδρομη σχέση της ιδιωτικής οικονομίας με την κοινωνία. Ο πελάτης, όπως είθισται να λέμε, είναι ο πολίτης που θέλει να καλύψει τις ανάγκες του. Η επιχείρηση είναι εκείνη που προσπαθεί να ανταποκριθεί σε αυτές. Η δραστηριότητά της, λοιπόν, είναι κατ’ εξοχήν δημιουργική και παραγωγική.
Στην πραγματικότητα η επιχειρηματική δράση είναι ένας χώρος που πάντα με συγκινούσε και συνεχίζει να με συγκινεί. Ασκούσε πάνω ιδιαίτερη έλξη. Προκαλούσε το ενδιαφέρον μου. Και το κυριότερο τροφοδοτούσε και ανατροφοδοτούσε τη ζωτικότητα και την ενέργειά μου.
Όσοι έχουν την εμπειρία της επιχειρηματικότητας του ιδιωτικού τομέα δεν γνωρίζουν τι θα πει ακινησία, αναβλητικότητα και τέλμα. Αντιθέτως έχουν συνειδητοποιήσει ότι η επιχειρηματικότητα σου δίνει τη δυνατότητα να θέτεις συγκεκριμένους και μετρήσιμους στόχους, να παράγεις έργο και αξία και κυρίως να διευρύνεις τα όριά σου.
Προσωπικά, μετά τις σπουδές μου στο Μάρκετινγκ και στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, άρχισα να εργάζομαι στην οικογενειακή επιχείρηση, όπου εκεί έμαθα τα πάντα, από την παραγωγή έως τις πωλήσεις. Εκεί ένιωσα για πρώτη φορά την ικανοποίηση που αισθάνεσαι όταν οι ιδέες σου παίρνουν σάρκα και οστά.
Το 1992 και ο 1995 ξεκίνησα μόνη μου δύο καινούργια καταστήματα του Πάλλη, ένα στον Πειραιά κι ένα στη Γλυφάδα. Τ0 1995 έκανα το μεγάλο βήμα και έφυγα από τη λιανική πώληση και το χαρτοπωλείο και πήγα στο εργοστάσιο γραφικών τεχνών για την κατασκευή των ειδών που πουλάγαμε με τη φίρμα Πάλλη. Το εργοστάσιο ήταν κάτι που αγάπησα πάρα πολύ, γιατί πολλές καινοτόμες ιδέες πήραν σάρκα και οστά.
Πολλές όμως ήταν και οι δυσκολίες που αντιμετώπισα. Θυμάμαι τα όνειρα και τις ελπίδες που είχα προσωπικά μετά τη μετοχική συνεργασία με τη Notos, αλλά και τη διάψευση που ένιωσα στη συνέχεια.
Γενικότερα όμως σε όλα τα επιχειρηματικά μου βήματα, ποτέ δεν με φόβισε η δουλειά, τα ανακύπτοντα προβλήματα που σίγουρα είναι πολλά. Αυτό το γνωρίζουν καλά όλες οι γυναίκες που ασχολούνται με το χώρο των επιχειρήσεων στην Ελλάδα.
Τα παραδοσιακά κοινωνικά πρότυπα δεν έχουν υποχωρήσει γι’ αυτό και στο χώρο μας βιώνουμε τις επιφυλάξεις, την καχυποψία και τις παραδοσιακές αντιλήψεις για το ρόλο των γυναικών.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αν και όλο και περισσότερες γυναίκες δραστηριοποιούνται στον επιχειρηματικό τομέα, το ποσοστό των γυναικών επιχειρηματιών στη χώρα μας και στην Ευρώπη εξακολουθεί να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.
Πολλές γυναίκες διστάζουν να μετατρέψουν τις ιδέες τους σε επιχειρηματική δράση, ενώ προβλήματα αντιμετωπίζουν και στην εξεύρεση των κεφαλαίων, στη χρηματοδότηση, στην πρόσβαση στα επαγγελματικά δίκτυα κ.λπ..
Παράλληλα σημαντικοί παράγοντες που δρουν ανασταλτικά στην επιχειρηματική δραστηριοποίηση των γυναικών είναι ο υπερβολικός χρόνος εργασίας και οι μεγάλες ευθύνες, που περιορίζουν το χρόνο ενασχόλησης με την οικογένεια, ο φόβος για το ρίσκο ή την αποτυχία, αλλά και τα κοινωνικά στερεότυπα. Τα παραδοσιακά κοινωνικά πρότυπα δεν έχουν ακόμη υποχωρήσει, οι έμφυλες προκαταλήψεις καλά κρατούν.
Όλες εμείς που ασχολούμαστε με τον χώρο των επιχειρήσεων έχουμε βιώσει τις επιφυλάξεις, την καχυποψία, τις παραδοσιακές αντιλήψεις για τον ρόλο των γυναικών στην κοινωνία μας. Δεν είναι τυχαίο το χαμηλό ποσοστό των Ελληνίδων που βρίσκεται σε καίριες θέσεις ευθύνης στις επιχειρήσεις, στη διοίκηση, στην πολιτική, στον συνδικαλισμό. Κι όλα αυτά τη στιγμή που έχει αποδειχθεί ότι οι γυναίκες επιδεικνύουν εξαιρετικό επίπεδο ικανοτήτων και αποτελεσματικότητας.
Πάντως, πεποίθησή μου είναι ότι εμείς οι ίδιες οι γυναίκες οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε τις δυνατότητές μας, την αξία μας, να αποδεχτούμε τη φύση μας, να εμπιστευθούμε το φύλο μας. Έχουμε τη δυνατότητα να θέσουμε τους δικούς μας όρους, να δημιουργήσουμε νέα μοντέλα στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή. Μοντέλα-πρότυπα για μια υγιή και δημιουργική κοινωνία που και εκείνη με τη σειρά της θα δεχθεί τη θηλυκή της υπόσταση. Αυτή είναι μια πρόκληση στην οποία πρέπει να ανταποκριθούμε και να κατακτήσουμε.
Η γυναικεία επιχειρηματικότητα μας δείχνει ότι η ανάβαση στην κορυφή της αλήθειας είναι μια περιπέτεια κατ’ εξοχήν δημιουργική. Δεν είναι μάταιη. Ούτε ιδιοτελής. Το κυριότερο, αντιστρατεύεται θεσμοποιημένες δομές της κοινωνικής ιεράρχησης και της διάστασης των δύο φύλων.
Η συμμετοχή της γυναίκας στην παραγωγική, οικονομική, εμπορική και επιχειρηματική δραστηριότητα αναιρεί παγιωμένες αντιλήψεις. Εμπλουτίζει τον καταμερισμό εργασίας με τον δυναμισμό και την επιμονή του φύλου μας. Ενισχύει την αυθυπαρξία μας, ενδυναμώνοντας περαιτέρω την αυτοπεποίθησή μας, αλλά και τη χειραφέτησή μας από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Η παρουσία και των δύο φύλων σε όλο το φάσμα των παραγωγικών, οικονομικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων είναι εκ των ων ουκ άνευ, αν θέλουμε να προσαρμοστούμε στις νέες ανάγκες και απαιτήσεις.
Εδώ ακριβώς έγκειται η αξία, η σημασία, και η χρησιμότητα της γυναικείας επιχειρηματικότητας. Δεν είναι κάτι το εξωτικό, όπως ορισμένοι φαίνεται να το αντιμετωπίζουν. Και το πιο σημαντικό δεν μπορεί να συνιστά ξεχωριστή νησίδα στο μεγάλο αρχιπέλαγος της οικονομίας. Να περιορίζεται στις παρυφές της οικονομικής δραστηριότητας, χωρίς να έχει το απαιτούμενο εκτόπισμα.
Η γυναικεία επιχειρηματικότητα οφείλει να αυθύπαρκτη δράση που συνδράμει στην υπεραξία της κοινωνίας και της οικονομίας.